Asla olmaması gereken bir aşkla kavruldurlar...
Yandık dedikçe sevdiler, sevdikçe yandılar.
YASAK! olan birbirleriydi.
Biri Adem diğeri yasak elmaydı.
Bu masal... Adem'in yasak elmaya olan aşkıydı.
Bu aşkta Havva yasak olan elmaydı...
Çok acıdı canları, çok aktı göz yaşları; ama aşkın en büyüğü en günahkarına sahip oldu yürekleri...
'Yanıyorum' dedi Adem 'yüreğimin içi Alev alev'
'Şeytan diyor ki...' Ve 'TUTSAK' adlı iki bitmiş hikayeden sonra yeni bir baş yapıt -ÇOK YAKINDA- sizlerle...
MlsSmy
TANITIM:
Gözleri dolu dolu izledi onun en mutlu gününü...
'Evleniyor' diye mırıldandı. Sesindeki hüzün kalbinin minik bir parçasının yansımasıydı oysa ki..
Sol yanı sıkışıyordu, acıyla inledi, elini kalbinin üzerine koydu neden bu kadar hızlı atıyordu? Oysa durmuştu. Elmas hissetmiyordu onu uzun zamandır. Zoraki küçük bir nefes aldı içine. Gelinin suratında ki tebessümü izledi bir süre. Nede güzel gözleri vardı öyle masmavi, esmer teninde ışıl ışıl parlıyordu.Tekrar kendisiyle kıyaslayıp daha çirkin hissetmeye başlayacağını fark edince dikkatini Gelinliğe verdi.Krem gelinliği yarı balık biçiminde kalçalarını yarıya kadar sarıp dar gelirken hemen sonrasında kat kat genişleyerek upuzun kuyrukla son buluyordu. Aldığı nefesi vermek kolay olmuştu. Kendini onun yerinde hayal bile edememişti oysa ki.
Adamın yüzünü inceledi. Hoşnutsuz bir hali yoktu. Tam aksine hergüne inat daha bir yakışıklıyı sanki. Kirli sakalı gitmiş pürüzsüz yüzü sert hatlarını ön plana çıkarmıştı. Gözler... Adamın donuk gri gözleri o kızın gözlerinde değilde kendi hiçbir güzelliği olmayan gözlerinde olsun istiyordu. Asla gerçek olamayacağını bilmesine rağmen bir kez olsun kendisine aşkla bakmasını...
Uzun süre nefessiz kaldığını ciğerlerinin acımasıyla fark etti. Bir kez daha güç bir nefes aldı.
'Anne' dedi yanında mutlulukla gözlerini açmış gelinle damatı izleyen ellilerinde ki kadına. Yaşlı kadın duymamıştı bile yada öyle çok kaptırmış olmalıydı ki bu güzel çifti izlemeye fark etmedi kızının ona seslendiğini.
Yutkunmaya çalıştı genç kız. Eli kalbindeyken hala titrek bir iç çekişle koyuverdi birkaç damla göz yaşını.
Düşündüğünden de zor olmuştu ama geçiyordu işte. Bu da geçecek alışacaktı kalbi buna. Alışmak zorundaydı. Dünyası yıkılmış geleceği karalar bağlamıştı. Yerinden doğruldu, zabdetmeye çalıştığı hıçkırıklar için son haddedeydi çünkü. Biran önce yalnız başına ağlayabileceği bir yer bulmalıydı kendine. Bir adım atmıştı ki bu sefer gerçekten de dünyası karardı. Dizlerinin bağı çözülürken gözleri hiçbir şeyi görmez olmuştu. Bir tek anasının çığlığını duymuştu kulakları.
'Elma...aas!'
MlsSmy... Çok yakında!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder